Şagirdin dərs mühitinə tez uyğunlaşması onun davamlı olaraq məktəbə getməsi ilə əlaqədardır. Məktəbə davamlı gedən şagirdlər mütəmadi dərs buraxanlarla müqayisədə  mühitə daha tez alışırlar. Bu müddət ərzində heç bir problem yaşamadan dönəmi rahatlıqla başa vuran şagirdlərlə bərabər, məktəb fobiyası olan, hətta ilk vaxtlar böyük psixoloji sarsıntı keçirənlər də az deyil.

Ata-ananın uşağı məktəbə yola salarkən hüzurlu üz ifadəsi ilə yanaşması, sözləri ilə ona dəstək verməsi, uşaqda məktəbə güvən hissinin yaranmasına səbəb olur. Valideynin övladından xəbərsiz ayrılması, "Kaş məktəbə daha gec gedəydin” mesajını verən üz ifadəsi onun məktəbə adaptasiya müddətinin də uzadılmasına səbəb olur. Belə uşaqlar ilk dərs günü xoşbəxtliyi zorla əlindən alınmış və güvənsizlik duyğusu ilə aşıb-daşan təsiri bağışlayırlar. Valideynin öz məktəb illərində baş verən hansısa uğursuz hadisəni övladına danışması onda "görəsən məktəbdə başıma nə gələcək?” fikri yaradır.

Şagird məktəb fobiyası yaşayarsa, öncə bunun səbəbini araşdırmalı, onu məktəbə davam etməklə bağlı ürəkləndirmək lazımdır. Valideynlər də uşağa məktəblə bağlı bilgi verərkən öz qayğılarını hiss etdirməməli, məktəbin yeni və əyləncəli şeylər öyrətdiyini, yeni dostlar qazandıran bir ortam olduğunu  başa salmalıdırlar.

İlk dərs günündən sonra evdə valideynin şagirdlə nə dərəcədə maraqlı vaxt keçirməsindən də çox şey asılıdır. Məsələn, evə gələn azyaşlını ilk dərs günü münasibətilə təbrik edərək onu hansısa ciddi uğur qazandığına inandırmaq olar. Ona məktəbdə vaxtının necə keçdiyini sərbəst şəkildə izah etməsi üçün şərait yaratmaq lazımdır. Yeni düşdüyü mühitdə özünü daha güvənli hiss edə bilməsi üçün bu günlərdə ona daha çox qayğı göstərmək tələb olunur. Övladını digər şagirdlərlə müqayisə etmək isə valideynlərin ən böyük yanlışıdır.